امروزه مديران هوشمند دريافته‌اند كه دانش و اطلاعات به‌عنوان مهم‌ترين جنبة سرمايه‌هاي فکری سازمان، منابع با ارزشي هستند كه مي‌توانند در جهت دستيابي به اهداف استراتژیک، نقش مؤثري ايفا نمايد. آگاهي سازمان‌ها نسبت به اهميت دانش، آن‌ها را بر آن داشته است كه به‌دنبال ايجاد فرآيندهايي براي مديريت اين جنبه از سرمايه‌هاي ارزشمند سازمان باشند.

مديريت دانش فرآيندي است که به انتخاب، سازماندهي، توزيع و توليد دانش و تجربه براي کسب مزيت رقابتي کمک مي‌کند. در واقع مديريت دانش همان اداره كردن جريان روان دانش و رساندن آن به كاربران نيازمند آن است، تا با كمك دانش دريافتي با كيفيت و سرعت بيشتر عمل كنند. از اين رو مي‌توان گفت مديريت دانش ابزاري براي افزايش "هوشمندي كسب و كار"، كه مهم‌ترين وسيله سودآوري در محيط كسب و كار امروزي است، مي‌باشد. در بازارهاي پوياي امروز، شركت‌ها براي پيروزي به بهرة هوشي بسيار بالايي نياز دارند. آن‌چه بهرة هوشي سازمان را بالا مي‌برد، يادگيري فردي كاركنان و نيز يادگيري جمعي در ساية برخورد و تعامل اندیشه‌های مختلف با یک‌ديگر است.

​